Maandag 25 juli - dag 22
Na een week is het weer tijd voor een update vanuit Peru.
Dinsdag 19 juli
Na een weekend in Ayacucho te zijn geweest was het dinsdagochtend vroeg weer tijd om terug te gaan naar San Rafael. Bij aankomst waren de mensen ontzettend blij dat we er weer waren. Zij hadden namelijk het idee dat we niet meer terug zouden komen. Dinsdag was de laatste keer van de kinderclub, omdat woensdag het dak werd gestort hebben we gekozen om geen kinderwerk te doen, omdat het dan te gevaarlijk zou worden voor de kinderen. Na het zingen dinsdag op de kinderclub zijn we begonnnen met het laatste werkje. Na de gebruikelijk kinderdansjes werden er aan alle kinderen een kadootje uitgedeeld. Een kleurplaat en verschillende kleuren papier en in ieder pakketje zat een bal. De kinderen waren ontzettend blij met dit kado!
In de bouw zijn ze dinsdag ook weer verder gegaan, de laatste puntjes op de I zetten zodat het cement gestort kan worden. Aan het eind van de dag zou de cementmolen komen en zou er nog zand worden gebracht. Tijdens de avonddienst werd er verteld dat deze woensdagochtend om vijf uur gebracht zouden worden. Dit betekende dat we dus op tijd op stonden om met alles te kunnen helpen, maar een kleine wijziging maakte de planning net even iets anders.
Woensdag 20 juli
Rond de klok van acht uur kwam de vrachtwagen met cement en de molen, dus er kon gestart worden. Het sjouwen van het cement werd door mannen uit het dorp en ons gedaan. De vrouwen mochten in eerste instantie niet mee helpen, ze waren bang dat het te zwaar was voor de vrouwen, maar de Hollandse vrouwen lieten zich niet kennen en hielpen mee! Door de vele mensen die hielpen bleek dat het dak tegen 1 uur helemaal vol was. Om de dag af te sluiten was er dinsdag al begonnen met het slachten van een stier en werd deze woensdag met een heleboel mensen uit het dorp gegegeten. Deze gebeurtenis was heel bijzonder om mee te maken, iedereen uit het dorp deed mee en mensen waren zo blij dat het dak erop zat. Na het eten werd het dak door de aannemer, de dominee uit Ayacucho en Maarten ingewijd, dit hield in dat zij op het dak stonden en snoepjes naar de mensen gooiden. Ook werd er vuurwerk afgestoken. De mensen waren enthousiast de snoepjes aan het vangen. (De details van de bouw zelf kunt u lezen bij 11 t/m 16 juli)
Donderdag 21 juli
Nu het dak erop stond was de belangrijkste taak voor ons in San Rafael gedaan. Om ons verblijf daar af te kunnen sluiten hebben we op donderdagmiddag een Hollandse middag georganiseerd. Hierin hebben we de typische Nederlandse dingen laten zien en proeven. De vrouwen daar vonden het heel vreemd dat er mannen in Nederland zijn die op klompen lopen! Ook vonden ze de verschillende etenswaren heel vreemd, zo was de stroopwafel iets heel geks en zoets en vonden ze de hagelslag maar een vreemd beleg om op brood te doen.
Om ook wat van de Peruaanse gewoontes mee te maken kregen we donderdag cavia te eten. Dit is in Peru een lekkernij en is heel bijzonder om te eten. Toen iedereen het bord met eten kreeg was het toch wel even slikken. Iedereen heeft een stukje van de cavia geproefd en het lijkt een beetje op kip ;)
Donderdagavond tijdens de afscheidsdienst werden er veel worden van dank gesproken. Mensen zijn ontzettend blij met het werk wat wij hebben gedaan en vonden het jammer dat we weer weg gingen. Het was dan ook een emotionele dienst. Tijdens de dienst werden eerst de mannen naar voren gevraagd. Alle mannen kregen een tas met hun naam erop en een mooie, warme muts. Daarna was het de beurt aan de vrouwen. Zij krijgen ook een tas met muts. Daarna kregen alle vrouwen nog een zelfgemaakte doek. Het was ontzettend mooi om deze kado's van de mensen te krijgen. Na het laatste gebed hebben wij als groep de gemeente nog een zegenlied toegezongen en hebben zij ook een lied van zegen voor ons gezongen.
Vrijdag 22-07-2011
Vrijdagochtend om half zeven was het definitief tijd om afscheid te nemen, de mensen hadden 's avonds tijdens de dienst al verteld dat ze allemaal aanwezig zouden zijn. Iedereen was in een lange rij opgesteld en een voor een gingen de mensen langs om een knuffel te geven en gedag te zeggen. Nadat iedereen een knuffel heeft gehad, liepen we naar de bus toe. Net als bij het welkom kregen we weer bloemen en werden er bloemblaadjes gestrooid. De mensen daar waren zeer emotioneel en menigeen heeft een traantje weg moeten pinken. Toen iedereen in de bus zat was iedereen nog steeds ontdaan van wat we mee hebben gemaakt. De busreis naar Ica was lang en de eerste tijd was iedereen dan ook nog steeds onder de indruk van het afscheid.
Vrijdagavond zijn we in Ica aangekomen om een paar dagen te aclimatiseren voordat we weer naar Nederland vertrekken.
Zaterdag 23 juli
Op zaterdagochtend met een sandbuggy een tour in de duinen van Ica. Dit was super mooi! Het is gek om weer onder zoveel mensen te zijn na zo'n indrukwekkende reis en alle ervaringen die we hebben opgedaan in San Rafael. Het is een wereld van verschil, zelfs nu we nog in hetzelfde land zijn. Het heeft ons allemaal heel veel gedaan.
Tot dinsdag ochtend zijn we nog in Ica, daarna vertrekken we naar Lima, omdat we in verband met de vliegreis minimaal een dag van te voren in Lima moeten zijn. Woensdagavond vertrekt ons vliegtuig terug naar Nederland, waar we donderdagavond aan hopen te komen. We hopen in Nederland nog een laatste update te geven van de laatste dagen en nog een aantal foto's te plaatsen op de weblog.
Groeten,
de Perugangers
-------------------------------------------------------------------------------------------------------
Zaterdag 16 juli – dag 13
Vrijdag 8 juli
Om 8 uur gezamelijk aan het ontbijt. Zingen voor de jarige Dianke. Dan alle spullen verzamelen en vertrekken we naar het centraleplein waar we wachten op de bus die ons naar San Rafael brengt en de rest van de reis ons zal vervoeren. Op dat moment zijn wij de grootste actractie. Van alle kanten worden we bekeken. Als de bus en Maarten er zijn, worden alle spullen en tassen ingeladen en vertrekken we richting San Rafael. Deze rit gaat gepaard met prachtige uitzichten. In het begin gaat het nog over asfalt maar langzaam aan wordt de weg smaller + rotsachtiger en van zand. We reden door kleine dorpjes waar vriendelijk naar ons gezwaaid wordt. En toen kwam het bord: San Rafael.
Hier worden we opgewacht door een groep gemeente leden. Zij gaan voor ons in 2 rijen staan waar wij tussen door moeten lopen. We krijgen van een ieder een hand, bloemen en er worden bloemblaadjes over ons heen gestrooid. Ze zijn zeer blij dat wij komen en dat laten ze zo zien. Deze begroeting doet ons ook heel veel. Vooral als je de dankbaarheid in hun ogen ziet.
Dan installeren we al onze spullen. Alle dames slapen boven in een ruimte naast de nieuw gebouwde kerk. Alle tassen staan een verdieping lager. De heren slapen in een ruimte er naast. Waar ook de “nieuwe” koelkast staat. Eten wordt voor ons gekookt maar dat duurt nog even. Dus in de tussentijd wat opruimwerkzaamheden bij de bouw van de nieuwe kerk. Ook doen we onze eerste indrukken op van het dorp. Voor de maaltijd gaat de dominee voor in gebed. Hij hoopt dat deze dagen voor ons allemaal (peruaan of nederlander) dagen zijn met belevenissen die we niet vergeten tot aan onze dood. Middags heben we rummy gespeeld met 3 peruaanse meisjes. Ze hadden snel door hoe het werkte! De voetbal is een succes bij veel van de jongens. Maar voetballen op hoogte is wat anders dan een balletje trappen in Nederland.
‘s Avonds is er een dienst in de beneden verdieping van de nieuwe kerk (deze is al klaar). Wij zingen liederen voor hun in Nederlands en Spaans. Ook zingen zij ons toe. Dan is het 9 uur ‘ s avonds en gaan we alle zeer vermoeid onze slaapmatten +slaapzakken opzoeken.
Zaterdag 9 juli
Na een eerste nacht in San Rafael was het om 6:30 tijd om op te staan de meeste waren al wakker omdat er in de buurt ’s ochtends vroeg de radio keihard aangaat. Nadat enkele mannen zich aan de ijskoude douche hebben gewaagd was het tijd om te ontbijten.
Na het ontbijt snel de spullen klaar gezet voor de eerste kinderclub. Om half negen was het zover tijd om de kinderen te gaan zoeken. Na verschillende nederlandse kinderdansjes te hebben gedaan zijn we de kerk binnen gegaan en hebben we een aantal Spaanse en Nederlandse liedjes geleerd. Er waren nog niet heel veel kinderen, dus zijn Petra en Jolanda op zoek gegaan naar meer kinderen.
Tijdens het maken van het werkje,we gingen met z’n allen grote aquariums maken, kwamen er steeds meer kinderen. Uiteindelijk waren er 32 kinderen! Dat belooft wat voor maandag! Terwijl alle vrouwen bezig waren, hielpen de heren met allerlei dingen. Zo werd er geholpen met koken. Ook moesten er zakken met stenen gesjouwd worden en voor de trap naar de vrouwenzaal moest nog eeen leuning en ballustrade komen. Al met al is er deze morgen veel werk verzet!
Aan het eind van de ochtend kwamen Maarten & Arine met de kinderen langs. Zij konden zien wat we deden/hadden gedaan en konden ons met een aantal zaken goed helpen.
Tussen de middag hebben we een heerlijke warme maaltijd gegeten. Omdat het zaterdag was waren er ’s middags geen activiteiten. De groep werd opgedeeld in kleinere groepjes en iedereen heeft verschillende dingen in San Rafael bekeken.
Iedereen begint steeds beter aan de hoogte te wennen en krijgt meer energie/lucht. Na het avondeten was er in de kerk een soort van jeugddienst. Hierin werden we opnieuw uitgebreid welkom geheten en hebben we verschillende Nederlandse liederen gezongen. Aan het eind van de dienst waren er nog verschillende mededelingen. Na de kerkdienst was iedereen moe van alle indrukken en iedereen ging rond 9 uur richting bed. Benieuwd naar de volgende dag waarin de kerkdienst op het programma staat.
Zondag 10 juli
Na een flinke nacht slapen en een lekker ontbijt, begon om 8 uur de kerk. Althans dat dachten wij. Uiteindelijk begon de dienst pas kwart voor 9. Echt peruaans dus:p
We blijven ons verbazen over de gebruiken, taal en het gezang. Na de dienst kregen we lekker te eten. Samen met een aantal gemeenteleden gingen we naar een meer. Met een busje volgepropt met kids gingen we al zingend en hobbelend over smalle weggetjes richting het meer. Daar stond het peruaanse voetbal eftal ons al op te wachten. Nadat een paar van ons een rondje hadden gewaterfietst, waagden de jongens zich aan een potje voetbal. We hebben de peruanen laten zien dat wij nederlanders aardig een balletje kunnen trappen. Ook de vrouwen/meiden hebben een potje gevoetbald. De rest van de middag hebben we werderom gevuld met spelletjes, spelletjes en nog meer spelletjes. Na het eten was er weer een kerkdienst. We zongen wat en lazen uit 1 Kor 13. Na een paar spelletjes liggen we om half 9 alweer op bed. De mannen hebben het met elkaar over Spreuken en de vrouwen hielden heerlijke vrouwenpraat. Je weet maar nooit of er al Peru-liefdes zijn ontstaan:p
Maandag 11 juli tot en met zaterdag 16 juli
Deze dagen hebben we verschillende werkzaamheden gedaan in San Rafael. Op zaterdag was er met alles al een start gemaakt, wat we maandag 11 juli voort konden zetten.
De bouw:
Alles was onder de leiding van Alfonzo dit was een aannemer uit Ayacucho. De Nederlandse werkmentaliteit gaat hier niet helemaal op. Een strakke planning hebben ze hier niet echt en het komt niet op een centimetertje aan. Maar als je kijkt naar het gereedschap wat ze hebben dan sta je verstelt wat ze er weten neer te zetten. Toen we aankwamen stonden de muren en de poeren van de eerste verdieping er met mooie togen erin gemetseld.
Wat nog gebeuren moest was de bekisting zetten van de 3 spanten en het dak zelf. Toen alles stempelen met zo’n 200 boomstammen. IJzer ging er ook genoeg in wat voor een hoop werk zorgde, het betonijzer lag er in lengtes van 9 meter en verschillende diktes alles moest gezaagd en gebogen worden in verschillende maten om er vervolgens ter plaatse korven van te vlechten. Tellen is niet hun sterkst punt er bleven nog wel eens wat stukken betonijzer over of tijdens het vlechten bleek dat we er een stuk of wat tekort kwamen.
Toen het vlechtwerk eenmaal klaar was werd het tijd om de stenen het dak op te krijgen. Iedereen ging in een lange rij staan en de stenen werden naar elkaar overgegooid. Op het dak werden de stenen op de juiste plaats neergelegd om er vervolgens weer wat ijzer overheen te vlechten. De gaten en kieren moesten nog even “dichtgepurd” worden, dit hield in cement zakken nat maken, stukjes afscheuren en in de gaten proppen. Toen waren alle voorbereidingen klaar. Het beton kon gestort gaan worden waarvoor het hele dorp was uitgerukt met een emmer. Er was één grote betonmolen op een benzinemotor die continue draaide. Ervoor was een vijvertje gemaakt waar ze het beton in draaide. En zo konden zo´n 20 personen met een emmer het beton naar het dak brengen. Daar stonden mensen die de boel aanstampte en het lucht eruit prikte. Een soort vervanger van de trilnaald. Tot slot nog schuren en afpappen en het dak moet nu een maand drogen
Het kinderwerk:
Op de zaterdag 9 juli begonnen we met 32 kinderen. Dit was een mooi begin. De dagen die volgende kwamen er steeds meer kinderen, met als hoogte punt waren er meer dan 60 kinderen. De kinderen hier zijn heel erg blij met het maken van de tekeningen en werkjes die vooraf bedacht zijn. Dingen die voor ons in Nederland heel gewoon zijn, zijn hier heel bijzonder. Zo hebben we gisteren een actieve middag gedaan en hebben we de kinderen geschminkt. De kinderen wisten eerst niet wat het was, maar toen ze het wisten waren ze er helemaal blij mee.
De dagen zijn intensief en liggen we al om 20.30 uur in bed.
Vandaag, zaterdag 16 juli, zijn we vertrokken uit San Rafael en ziet het dak van de kerk er goed uit. Dinsdag 19 juli gaan we weer verder met de werkzaamheden met de kinderen. We hebben hier allemaal weer heel veel zin in! Woensdag 20 juli wordt het beton gestort en volgens de planning gaat dit helemaal lukken. Hopelijk kunnen we op de volgende blog hier meer over vertellen.
Tot de volgende blog!!
-------------------------------------------------------------------------------------------------------
Maandag 4 juli
Yes, daar gaan we dan! We moesten om kwart voor 4 verzamelen bij het Visnet. We zijn gewikt en gewogen en licht genoeg bevonden. Toen konden we op weg richting schiphol. Voor sommigen kwam nu het gedag zeggen van hun familie en vrienden, na inchecken, douane, controle en nog meer controles konden we het vliegtuig in. De één sliep zo en de ander deed gezellig een spelletje. Het uitzicht was prachting en we hadden weinig turbulentie. In Madrid gingen we met de metro in (10 minuten) naar een andere gate. En toen zaten we weer in het volgende vliegtuig op weg naar Lima. Oei wat weinig been ruimte, Sander Venema en Rende Hop hadden letterlijk hun benen in hun nek. De reis duurde best lang maar ach, na 3 filmpjes en een lekker tukkie ben je al heel wat uurtjes verder. In Lima stond er een heel welkomscomité klaar om ons te verwelkomen, er was een paralimpic team terug in Peru. Of stonden ze er toch voor Sander Vermeer en Rende Hop?
Maarten stond ons al op te wachten met twee busjes, dat werd proppen!! Na een wilde rit kwamen we bij ons hotel. In lima kennen ze maar 3 verkeersregels: 1. Gas geven 2. Veel toeteren 3. Boem is ho!
De kamers werden verdeeld en daarna zijn we met (bijna) iedereen wat gaan eten en toen heerlijk ons bedje in .
We kregen een heerlijke ontbijtje op bed.
![]()
Om 10 uur verzamelden we voor een wandeling door Lima. Als echte toeristen baanden we ons een weg door alle drukte en straatjes heen. We kwamen langs een catedraal, leuke parkjes, grote gebouwen en toen door richting de stille oceaan. Wat een gaaf uitzicht!!! We konden daar even winkelen en een echt peruaans hapje eten. Er was keuze uit de BurgerKing, KFC & Pizzahut. We vervolgde onze weg door de grauwe en grijze stad. Maarten liet ons kennis maken met het peruaanse fruit granadilla. Het was een oranje vrucht maar de binnenkant zag eruit als kikkerdril. Was erg lekker!
Corianne en Dianke werden nagekeken met hun blonde haren en Sander Venema om z´n lengte.
Later op de dag pakten we onze tassen en gingen richting een soort bushal waar we heeeel lang moesten wachten. We hebben ons prima vermaakt met het doen van spelletjes: Pesten, Yathzee, presidenten, zoek de verschillen enz. Eenmaal in de bus vielen we tijden het potje bingo in slaap.
Woensdag 6 juli
We keken onze ogen uit!! Wat gaat dat er anders aan toe dan in Nederland. Waarom moeilijk doen als het makkelijk kan? Je hangt gewoon je rauwe vlees aan het kraampje en je kind ligt achter je te slapen.
Op de markt waren we ook op zoek naar een bal. Na wat afdingen kwamen we uit op 24 sol (ongeveer 6 euro). Van de 50 sol kregen we slechts 10 terug. Het bleek dus dat we 40 sol hadden afgesproken. Ook hier blijkt maar weer dat wij de taal goed beheersen ;) Gerard heeft coco-bladen gekocht op de markt. Jolanda ook, maar “het is niet te pruimen, maar Gerard eet alles wat goed voor hem is”. Zo heeft hij ook een donker bruin sapje gedronken wat uit emmers kwam. Zijn motto lijkt wel: proeven van eten is weten. Naast dat wij onze ogen hebben uitgekeken werden wij ook flink bekeken.
Donderdag 7 juli
We begonnen deze dag met een ontbijt in het hostel. Na enige moeizaamheden hebben we toch een heerlijk ontbijt voorgeschoteld gekregen. Spaans blijft moeilijk! Om 11 uur vertrokken we met de bus voor een rondtour door Ayachuco. We begonnen al hobbelend, toeterend en slingerend op weg naar een uitzichtplaats. Vanaf daar hebben we genoten van het uitzicht en vele foto s gemaakt. Opvallend is dat er bijna geen een huis wordt afgemaakt. Wat we daar ook zagen was een man die in zijn eentje bezig was aan een weg maken. De grond is hier erg rotsachtig. De beste man stond met een houweel te hakken.
Onze volgende bestemming was een begraafplaats van Ayachuco. Vanwege de rotsachtige grond worden graven boven de grond gebouwd. Daarna volgde we onze weg naar de oude gevangenis. ![]()
Onderweg zagen we veel kinderen in schooluniform kinderen zijn in Peru verplicht om een schooluniform te dragen. Opvallend was ook dat alle mensen vriendelijk glimlachen en zwaaien. In de oude gevangenis zit nu een souveniers markt. De oude cellen zijn nu uitgestald met koopwaar. De grote van de cel was ongeveer 2 bij 2,5 meter en daar sliepen 4 personen in.
Onderweg zagen we veel kinderen in schooluniform kinderen zijn in Peru verplicht om een schooluniform te dragen. Opvallend was ook dat alle mensen vriendelijk glimlachen en zwaaien. In de oude gevangenis zit nu een souveniers markt. De oude cellen zijn nu uitgestald met koopwaar. De grote van de cel was ongeveer 2 bij 2,5 meter en daar sliepen 4 personen in.
De middag hebben wij gebruikt om ons voor te bereiden op San Rafael. Een groepje ging met Arine spulletjes kopen voor de kinderclub. Señor Martin ( allias Maarten) ging met een aantal andere boodschappen en andere artikelen kopen voor ons verblijf in San Rafael. Toevallig liepen ze tegen een tweedehands koelkast aan. Ze hebben deze gekocht met 2 jaar garantie. En in ons hotel hebben we met een aantal mensen gepast op Jochem en Thirza.
Vanavond komen Arine en Maarten om een indruk te geven hoe de stand van zaken is in San Rafael. En wat wij daar kunnen gaan doen.
Wij zijn heeeeeeeeel benieuwd, en we staan te trappelen om daar te beginnen.
Morgen vertrekken wij naar San Rafael. Voorlopig zullen jullie even niets van ons horen/ lezen. In San Rafael is namelijk geen telefonisch bereik en geen internetverbinding. Op de fotopagina zijn meerdere foto's geplaatst van de afgelopen dagen
Tot gauw.................................!!!
-------------------------------------------------------------------------------------------------------
Woensdag 6 juli – dag 3
Hoi allen, we zijn gisterenavond 5 juli om 21.00 uur (tijd Peru) vertrokken uit Lima en hebben vannacht in de bus geslapen. We zijn om 8.00 uur vanmorgen aangekomen in Ayachucho. Echt een hele andere wereld, die overeenkomt met de plaatjes die je kent over Peru. Vanmorgen om 10.00 uur brandde de zon al fel.
Aan de hoofdpijn en je ademhaling tijdens het lopen, voel je gelijk dat we erg hoog zitten. Vanmiddag zijn we met Maarten en de hele groep over de markt gelopen. Hier hebben we heel wat bekijks, men is hier gek op de blauwe ogen. We zijn nu met elkaar 16.09 uur (Nederlandse tijd 23.09 uur) aan het zingen en hebben het fijn samen.
Hoi allen, we zijn gisterenavond 5 juli om 21.00 uur (tijd Peru) vertrokken uit Lima en hebben vannacht in de bus geslapen. We zijn om 8.00 uur vanmorgen aangekomen in Ayachucho. Echt een hele andere wereld, die overeenkomt met de plaatjes die je kent over Peru. Vanmorgen om 10.00 uur brandde de zon al fel.
Aan de hoofdpijn en je ademhaling tijdens het lopen, voel je gelijk dat we erg hoog zitten. Vanmiddag zijn we met Maarten en de hele groep over de markt gelopen. Hier hebben we heel wat bekijks, men is hier gek op de blauwe ogen. We zijn nu met elkaar 16.09 uur (Nederlandse tijd 23.09 uur) aan het zingen en hebben het fijn samen.
Maandag 4 juli – dag 1
Even een kort berichtje om te melden dat we veilig zijn aangekomen. We hebben ondertussen al kennisgemaakt met de rijstijl hier in Peru. Voor sommigen leuk, anderen vonden het een beetje gevaarlijk. We hebben in ieder geval onze ogen uitgekeken.
We gaan nu gauw slapen, we hebben er namelijk een lange dag op zitten. De tijd is nu 21:38 hier in Peru, in Nederland is het 7 uur later, dus 04:38.
Groetjes van de Perugangers
Even een kort berichtje om te melden dat we veilig zijn aangekomen. We hebben ondertussen al kennisgemaakt met de rijstijl hier in Peru. Voor sommigen leuk, anderen vonden het een beetje gevaarlijk. We hebben in ieder geval onze ogen uitgekeken.
We gaan nu gauw slapen, we hebben er namelijk een lange dag op zitten. De tijd is nu 21:38 hier in Peru, in Nederland is het 7 uur later, dus 04:38.
Groetjes van de Perugangers
Maandag 4 juli – dag 1
Om 4.00 uur 's morgens vanaf het Visnet vertrokken naar schiphol. De eerste foto's zijn toegevoegd aan de foto pagina.
Om 4.00 uur 's morgens vanaf het Visnet vertrokken naar schiphol. De eerste foto's zijn toegevoegd aan de foto pagina.
-------------------------------------------------------------------------------------------------------
Zondag 3 juli – 1 dag voor vertrek
Kijkje in de agenda van Lydia
Het is bijna zover.. Wat gaat er dan allemaal door je heen? Waar houd je je dan mee bezig?
Zaterdag heb ik alle spullen klaargelegd, voor de 2e keer. De allerlaatste spulletjes worden gekocht en niet onbelangrijk ik maak een kopie van mijn paspoort. Ook heb ik mijn email en telefoon ingesteld op een maand Peru. ’s Avonds heb ik een verjaardag van mijn moeder. Leuk, kan ik alle familie nog spreken.
Vandaag ben ik eerst naar de kerk gegaan. Het was een mooie dienst! Met Else-Marlies sprak ik nog over dat het zo bijzonder is hoe beide gemeentes zo betrokken zijn met ons als Peru-groep. Hartelijk dank daarvoor!
Na de kerkdienst eerst tijd voor ontmoeting met mijn familie. Maar op een gegeven ogenblik begint het te kriebelen.. Mijn backpack is nog niet ingepakt, dat wordt hoog tijd!
Na een uurtje worden de laatste spullen in de backpack gestopt. Het slaapmatje en de slaapzak worden vastgemaakt. En dan tas op de rug en angstvallig in de richting van de weegschaal…
Na een kort rekensommetje kom ik uit op 20 kilo! Het voelde als 30 kilo, dus wat dat betreft was het een meevaller, maar goed er moet dus nog iets uit. Er werd namelijk geadviseerd om maximaal 18 kilo mee te nemen.
Voor de 4e keer gaan alle spullen door mijn handen.. Er gaat nog het één en ander uit. Uiteindelijk heb ik een backpack van 17,5 kilo.
Al met al kan ik zeggen dat ik er ontzettend veel zin in heb. Ik hoop dat wij goed werk mogen verrichten in San Rafael en dat wij als Nederlanders mogen leren van de Peruanen!
-------------------------------------------------------------------------------------------------------
Woensdag 25 mei – 40 dagen voor vertrek
Verslag van het voorbereidingsweekend.
Het voorbereidend weekend……Van 13 tot 15 mei was een groepsactiviteit die werd georganiseerd met als doel dat we elkaar in wat minder luxe omstandigheden gaan leren kennen. Een goede voorbereiding voor Peru !!! Er was een korte en bondige inpaklijst nl: een bijbeltje, opwekkingsboekje, beker en bord ( toch Gerard , Jolanda??) en verder alles wat je denkt nodig te hebben in Peru…..want het motto van Gerard is….. niet meegenomen is mooi meegenomen !!!
We kregen als opdracht een route te volgen met behulp van een GPS ( dat apparaatje had Gerard net nieuw en waarschijnlijk wilde hij ook even kijken of het goed werkte …nou Gerard het werkt…; Iemand had gezien dat er ook een kortere route was maar als groep besloten we de GPS route te lopen met onze rugzakken, vuilniszak en verdere bepakking…..die steeds zwaarder leek te worden maar ach… het weer was prima.
Na 1 uur ( geen idee meer van tijd ) kwamen we dorstig en hongerig op het terrein van de Banken in Zeewolde aan ….Tja zei Gerard ze zouden hier in 10 minuten kunnen zijn maar ik schat zo in… dat ze er 1 uur over gaan doen en inderdaad bleek dat we er ruim een uur over hadden gedaan….we hadden 5 kilometer omgelopen.
We werden onderverdeeld in 4 groepen …1 groep moest koken en de rest de tent opbouwen nou dat was een ”fluitje van een cent“. De tent stond en de kamers verdeeld roomservice ingeschakeld en daar stond Erika Kommers klaar met een groepsbindende oefening, waarbij we elkaar beter leerden kennen…..
Na 1 of 2 uur (tijd?) was het eten klaar ( rijst,broodpap, gekookte kip ei, knoflook tomaatjes en aardappelen ) Tja Gerrit heeft voor het eerst aardappelen geschild dus Corianne er is hoop !!!…en toen gingen we eten…dus pak jullie bordjes en mokjes maar….we. deelden echt alles…. de borden, de mokken maar Gerard was heel creatief met soepblikken en melkpakken want die kun je gewoon hergebruiken.als mok en/of bord. Op dat moment hebben we het “lekkere” warme avondeten niet gegeten omdat we soep en brood met kregen ( tja die keuze was snel gemaakt )….heerlijk.
Lekker voldaan hadden we daarna een bijbelstudie / overdenking, bij het kampvuur. Na de overdenking bij het kampvuur hebben we een fijne nachtwandeling gemaakt onder het motto dan ga je lekker warm je slaapzak in…, en dat was ook echt zo. Hoewel sommige van ons een andere manier hebben om warm te worden….;
Klokslag ??? ( geen idee van tijd ) bij een roep met heeeeeeeeeeeel veeeeeeel decibel werden we wakker. Vooral Marien was al erg wakker want die had zijn ochtend gym al gehad. Nadat iedereen “fris en fruitig” was zaten we aan het ontbijt met die (rijst,broodpap, gekookte kip ei, knoflook tomaatjes en aardappelen ) even voor de duidelijkheid de mieren waren er wel uitgeplukt hoor…..inmiddels eten we gewoon wat ons wordt voorgeschoteld
Het water kookte en de koffie liep langzaam door maar je hebt best wel veel gekookt water nodig, toen kwam de vraag: wat kookt er nu eerder koud of warm water….inmiddels weten we dat warm water wel eerder bevriest….
Na wat oefeningen/ spelelementen waarbij vertrouwen in elkaar en logica en inbeelding van pas kwamen, waarbij Petra zich het verloren schaap voelde…( ze kon de herder niet verstaan…) was het tijd voor een soort sudoku rebus en als je dat had opgelost verdiende je je lunch. Erg lastig en echt ingewikkeld maar het weer was prachtig……
‘s Middags liepen we naar het strandje en deden daar met alle 4 de groepen trefbal waarbij 2 groepen met de andere twee groepen gaan ballen, echt super leuk maar het duurde zo lang ( ong. 2 uur ) dat wij de andere groep de overwinning gewoon wel gunden en daar waren ze zo blij mee…; Het was heerlijk weer en na een poosje ging geheel vrijwillig ( zie ene foto ) Johan Franken het water in, waarna er al snel meer volgden…
Terug bij de tent werd het eten voorbereid. Na een lang en intensief gesprek met Lisette heeft zij besloten( om gezondheidsredenen ) niet mee te gaan naar Peru. Altijd moeilijk als je net voor de reis waar je al een tijd mee bezig bent zo’n beslissing moet maken..
Ondertussen is Lydia even naar huis geweest om haar sleutels te halen( en een iets warmere flanellen pyama ) ze had nl. de autodeur dicht gedaan en de sleutels in de auto laten liggen. Na het heerlijke eten waar Bernard was aangeschoven hadden we een Bijbelse overdenking ‘Wat kunnen en willen we uitstralen naar anderen, Gal. 5: 22 over de vruchten van de Geest. We moesten het wel zonder kampvuur doen want bij code rood mag je geen kampvuur maken………oh?
Ehh...Onze energie was nog niet genoeg getemd dus hebben we een actief spel in het bos gedaan. Het kwam er op neer dat we een aantal groepsgenoten moesten opsporen ….nou sommigen van ons zijn niet op te sporen….. kortom een heel intensief spel in ’t donker. Na een aantal uur…in het bos “lekker “ slapen met het risico om vroeg wakker gemaakt te worden……en ja hoor…
Ondertussen is Lydia even naar huis geweest om haar sleutels te halen( en een iets warmere flanellen pyama ) ze had nl. de autodeur dicht gedaan en de sleutels in de auto laten liggen. Na het heerlijke eten waar Bernard was aangeschoven hadden we een Bijbelse overdenking ‘Wat kunnen en willen we uitstralen naar anderen, Gal. 5: 22 over de vruchten van de Geest. We moesten het wel zonder kampvuur doen want bij code rood mag je geen kampvuur maken………oh?
Ehh...Onze energie was nog niet genoeg getemd dus hebben we een actief spel in het bos gedaan. Het kwam er op neer dat we een aantal groepsgenoten moesten opsporen ….nou sommigen van ons zijn niet op te sporen….. kortom een heel intensief spel in ’t donker. Na een aantal uur…in het bos “lekker “ slapen met het risico om vroeg wakker gemaakt te worden……en ja hoor…
Zondagochtend ( geen idee van tijd ) hadden we een Bijbelse overdenking met de hele groep. Hoe gaan we straks na al onze ervaringen dit overbrengen / gebruiken en hoe gaan dit vorm geven zodat een ander hart warmer zal worden voor de zending.
Kortom: een zeer geslaagd weekend waar we heel dankbaar voor zijn. We hebben veel van en met elkaar geleerd. We vertrouwen elkaar en bovenal op God dat we mogen gaan doen wat God op ons pad brengt met het volle vertrouwen dat Hij de leiding heeft bij deze reis en iedere schakel kan gebruiken op de plek waar hij/zij is.
Kortom: een zeer geslaagd weekend waar we heel dankbaar voor zijn. We hebben veel van en met elkaar geleerd. We vertrouwen elkaar en bovenal op God dat we mogen gaan doen wat God op ons pad brengt met het volle vertrouwen dat Hij de leiding heeft bij deze reis en iedere schakel kan gebruiken op de plek waar hij/zij is.
Woensdag 20 april – 75 dagen voor vertrek
Perugangers oefenen alvast voor het timmerwerk in Peru!
(Via youtube zijn ook andere filmpjes te bekijken van de voorjaarsactie)
-------------------------------------------------------------------------------------------------------
Zaterdag 26 maart – 100 dagen voor vertrek
Op dit moment zijn we nog druk met allerlei voorbereidingen voor de reis. Uiteraard zijn we nog bezig met acties om geld op te halen. Maar ondertussen gebeurt er ook veel ter voorbereiding op de reis. Een aantal houdt zich bezig met wat er allemaal meegenomen moet worden. Anderen zijn bezig om de geestelijke lijn uit te zetten voor de reis, het reisschema en de dagindeling wordt gemaakt, kinderwerk wordt voorbereid en er worden groepsactiviteiten georganiseerd.
Van 13 tot 14 mei zullen wij zo'n groepsactiviteit hebben om elkaar beter te leren kennen. De één lijkt wat enthousiaster dan de ander. 'Het is toch fijn om nu al te weten wie er een ochtendhumeur heeft?!’aldus een peruganger. ‘Wat, Gerard van Panhuis leidt het?! Ik heb nog trauma’s aan de jv-weekenden. Na half Nederland te hebben gezien kwamen we aan op de locatie…. in hulshorst!! Dit wordt afzien.’ aldus een andere peruganger.
Het is in ieder geval duidelijk dat we elkaar in wat minder luxe omstandigheden gaan leren kennen. Een goede voorbereiding voor Peru!
-------------------------------------------------------------------------------------------------------
